از انجا که اشتراک تجربیات می تواند کمک شایانی به رشد سطوح مختلف عملی شود بر آن شدم تا دوباره دست به قلم شوم و تجربیات خودم را در مورد کنترل شورش های خیابانی مکتوب کنم.
از روش های کهنه ضد انقلاب ایجاد تجمعات خیابانی و تحریک نیروهای انتظامی وبسیج برای برخورد با آنان است . سپس مظلوم نمایی و تهیه تصویر و رسانه ای کردن آن .
تا بحال هر کجا که نیروهای انتظامی وبسیج بصورت یک نیروی مقابله گر وارد میدان شدند و دست به ابزار و وسائل پلیسی برده اند تا بتوانند میدان را تحت تسلط خود بگیرند فقط فضای برخورد و بستر آماده برای سو استفاده رسانه ای را فراهم کرده اند .
دستگیری لیدرها و کسانی که جمع ها را هدایت می کنند نیز یک روش بلند مدت و کارا نیست نهایتا تحرک را کاهش می دهد .
اما هر کجا که ملت بدون خشونت و بصورت مردمی با شعار ها و نمادهای خود به میدان آمد و بستر سو استفاده ر ااز میان برد دشمن نا امید شد ۹ دی را به یاد بیاورید که پس از آن دیگر رمقی نماند برای تحرک انها و تا به امروز که دوباره دارند تحرک نشان می دهند نا امیدشان کرد .
اگر رفقای حزب اللهی بجای هیجانات و برخی روشهای اشتباه تصمیم به ختم قائله بگیرند بهترین روش تجمع نیروهای معتقد و حزب اللهی است در محلی که آنها میخواهند تجمع کنند و به دست گرفتن میدان شعار دادن و توزیع تراکتهای تبلیغاتی و جنگ روانی میان مردم چرا که هر کس اول میدان را در دست بگیرد برنده میدان است و جرات عرض اندام به دشمن را نمیدهد .
و دشمن تا بخواهد خود را جمع کند باید انرژی چند برابر حالت عادی صرف کند .
و این خود بستر مناسب برای برخورد نیروهای انتظامی را نیز فراهم میکند چرا که فضای روانی را به نفع خودی ها تغییر میدهد.
استفاده از این روش آنقدر کارا و مفید است که:
۱-اگر خوب اجرا شود حضور نیروهای انتظامی رانیز منتفی میکند.
۲- بستر سو استفاده رسانه ای را از بین می برد چرا که بجای نیروهای باتوم بدست نیروهای پلاکارد بدست در تصاویر خواهند بود .
۳- اگر ابتکار عمل میدان با تهیه شعار ها و پلاکاردهای مناسب در دست ما باشد خشونت و اغتشاش و مختل شدن زندگی مردم کاهش می یابد.
۴- مردم نیز می توانند ابراز عقیده کرده همراهی کنند و وارد جمع بشوند .
۵- جلوی حرکات خودسرانه و درگیری برخی دوستان احساسی گرفته میشود.
نظرات شما عزیزان: